Wanneer men elke week met elkaar telefoneert en mailt, valt het bijna niet te bevatten dat die persoon er nu niet meer is. Toch is dat het geval en blijven enkel de mooie herinneringen en wijze lessen over.
In één maand tijd kan het gedaan zijn wanneer men in de terminale fase terecht komt. Sylvère kende de uitkomst en bij vol bewustzijn ging hij de laatste strijd aan. Als statement dat kan tellen schreef hij nog zelf de adressen op de enveloppen voor het doodsbericht. De laatste dagen was hij enkel nog omringd door zijn echtgenote en kinderen. Hij wenste niemand anders nog te laten delen in de ultieme strijd. Hij zal uiteindelijk overlijden op 5 juli 2018 en werd 84 jaar. Hij zag er altijd tien jaar jonger uit en dat verleende hem een dynamische uitstraling.
De moeder van Sylvère stierf op de leeftijd van 57 jaar en dat heeft hem blijvend getekend. Eén van zijn mooiste schilderijen in olieverf is dan ook het portret van zijn moeder op haar sterfbed. Daar zijn we dan meteen bij Sylvère als kunstenaar. Over zijn kunstenaarsloopbaan schreven wij in 2009 de “Monografie Sylvère Declerck” waar we naar kunnen verwijzen en ook op deze blog staat een bijdrage over de “Sylver Birds”, zijn meest spraakmakende kunstproject. Die “Sylver Birds” (afgeleid van Sylvère= Sylver) begeleidden hem tijdens de afscheidsplechtigheid in de aula van het funerarium op 12 juli 2018. Deze vogels vormden de uitdrukking van zijn gedachtengoed: de strijd tegen onrecht en ongelijkheid. Hij kende de uitdrukking homo homini lupus of de mens is voor de mens een wolf. Zijn laatste overzichtstentoonstelling “Selectief” was in de Galerij La Pipe in Oostende van 22 september tot 23 oktober 2017. Dat kreeg nog een voortzetting in Huis Lombard (Langestraat 21, Brugge) van 1 december tot 24 december 2017. Hij wist dat 2018 een zwaar jaar zou worden.
Sylvère was ere-inspecteur basisonderwijs, gewezen voorzitter OCMW Blankenberge en ereburgemeester van Blankenberge. Ieder mens die sterft is een museum dat brandt. We prijzen ons gelukkig dat hij behalve plastisch kunstenaar ook schrijver was èn filosoof. Zijn perikelen in de politiek pende hij neer in het boek “Een burgemeester-kunstenaar en het verdriet van Blankenberge” (Uitgeverij Groeninghe, Kortrijk, 2017, 272 p.). De grondtoon bleef steeds: “Je mag verwonderd zijn in mensen, maar nooit ontgoocheld”. Het levenseinde is minder afschrikwekkend dan je denkt. I have never been spooked by the dead, it is the living who terrify me (prof. Sue Black, All That Remains. A Life in Death, 2018).
Sylvère geloofde in de maakbaarheid van de mens door zichzelf. Daarin toont hij zich een volgeling van de filosoof Jean-Paul Sartre (1905-1980) die zegt dat de mens het product is van zijn eigen keuzes. De mens is niet iets, maar maakt zichzelf continu. “Existentie gaat vooraf aan essentie.” De basis van het menselijk bestaan is volgens Sartre vrijheid. Sartre wees het bestaan van god af. Zou de mens een schepsel van god zijn, dan zou hij door hem, en niet door zichzelf zijn bepaald. Als god bestaat kan de vrije mens niet bestaan. Sylvère was ook de man van sterke aforismen. Op zijn doodsbericht staat “We zijn er eigenlijk om niet te zijn” en “Het schoonste geluid in de wereld is de stilte”. Hij werd gecremeerd en de as uitgestrooid. Hij wordt nu geur van bloemen.
Willy Dezutter